ander exemplaar

mijn

Mijn begint met een klein en nauw spiraaltje (later alleen nog als een donker vlekje te herkennen). Het daaropvolgende ganggedeelte is sterk darmachtig gekronkeld, waardoor gemakkelijk een secundaire blaasmijn ontstaat. De mijn ligt gewoonlijk in de bladtop. De verpopping vindt meestal plaats in het blad; de spiracula van het puparium steken niet door de epidermis heen.

waardplanten

Lamiaceae, monofaag

Lycopus europaeus, exaltatus.

fenologie

Puparia gevonden in eind Juli en begin November.

BENELUX

BE waargenomen (Daan Dekeukeleire in litt., 2014).

NE waargenomen (Ellis: Susteren, Griendtveen).

LUX niet waargenomen (Fauna Europaea, 2008).

verspreiding binnen Europa

Van Denemarken en Litouwen tot Albanië en Bulgarije (Fauna Europaea, 2008). Mogelijk dat ook de “Agromyza sp., bruine blaasmijn” die door Skala (1941a) uit Normandië gemeld is hiertoe behoort.

larve

Zie Nowakowski (1959a).

voor- en achterspiraculum (uit Nowakowski, 1962b)

puparium

synoniemen

Phytomyza obscura: Hering, 1957.

opmerkingen

In tegenstelling tot wat Nowakowski schrijft zijn in het Nederlandse materiaal de secundaire vraatlijnen duidelijk waarneembaar.

literatuur

Beiger (1970a, 1980a), Černý, Vála & Barták (2001a), Drăghia (1968a, 1972a, 1974a), Dreger & Myssura (2005a), Guglya (2021a), Hering (1957a), Michalska (1970a, 1972a, 1976a), Nowakowski (1959a, 1962b), Pakalniškis (1993a), Popescu-Gorj & Drăghia (1968a), Skala (1941a), Spencer (1976a), von Tschirnhaus (1999a), Utech (1962a).