Mikiola fagi (Hartig, 1839)
beukengalmug
op Fagus
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 8.viii.2019 © Hallvard Elven: gal
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 8.ix.2020 © Hallvard Elven: gal
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 8.ix.2020 © Hallvard Elven: gal
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 16.ix.2020 © Hallvard Elven: gal
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 16.ix.2020 © Hallvard Elven: gal
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 8.viii.2019 © Hallvard Elven: larve
Fagus sylvatica, Noorwegen, Blindern, 8.viii.2019 © Hallvard Elven: larve
Fagus sylvatica, Utrechtse heuvelrug, 5.vii.2021 © Ben van As: massa-optreden
Fagus sylvatica, Hongarije, Budapest, János-hegy © László Érsek
twee gallen
onderzijde van een vergald blad
detail
geopende gal
larve
Fagus sylvatica, Bussum: links de gal van een mannelijke, rechts van een vrouwelijke larve
Fagus sylvatica, Elspeet, Kasteel Staverden, 18.vi.2019 © Hans Jonkman: groep van vrouwelijke gallen
Fagus sylvatica, Tilburg
onderzijde
de wand van de keiharde gal bestaat een paar lagen glasachtige hoge cellen, met een groenige binnenbekleding met veel kleinere cellen
de bodem van de galkamer ….
… is bezet met gezwollen, losse cellen; waarschijnlijk vormen die het voedsel voor de larve
de gal groeit veel sneller dan de larve; daarom zijn er in volgroeide gallen aanvankelijk heel kleine, later veel grotere larve te zien, zoals hier
een al bijna dode larve en zijn, nog kleine, parasitoid
een parasitoid imago dat nog in een verdroogde gal zat
ook de de bewoner van deze gal is het niet goed afgelopen
gal
Wanneer de larve volgroeid is valt de gal van het blad, en sluit de larve de opening met spinsel af. De larve overwintert in de gal en verpopt in het voorjaar.
waardplanten
Fagaceae, monofaag
Fagus orientalis, sylvatica, x taurica.
Zeer zelden ook op Castanea.
larve
Fagus sylvatica, Tilburg; larve, ventraal
spatula en de kop van de larva
prosternum met spatula (uit Möhn, 1955a)
pupa
Fagus sylvatica, Roggebotsebos © Arnold Grosscurt
parasitoïden, predatoren
Aprostocetus elongatus, luteus; Eumacepolus saxeseni; Eupelmus urozonus, vesicularis; Omphale lugens; Torymus cultriventris, fagi, fagineus, speciosus.
opmerkingen
De soort is in Nederland bijzonder talrijk; des te merkwaardiger is het dat, zoals Redfern & Shirley schrijven, de soort in het Verenigd Koninkrijk schijnt te zijn uitgestorven.
Gallen vooral hoog in de boomkruinen (Kampichler & Teschner, 2002a).
De larven kunnen in de gal gedood worden door een sterke ontwikkeling van de endophytische schhimmel Apiognomonia errabunda.
literatuur
Abras, Fassotte, Chandelier & Cavelier (2008a), Barnes (1951a), Béguinot (2001c, 2002e,g, 2005a, 2006a, 2007b, 2012a), Bellmann (2012a), Blanes-Dalmau, Caballero-López & Pujade-Villar (2017a), Bruun (2015a), Buhr (1964b), Cilbircioğlu & Ünal (2009a), Cogolludo (1921a), Coulianos & Holmåsen (1991a), Dauphin & Aniotsbehere (1997a), Dziurzynski (1961a,b), Gagné (2010a), de Vere Graham & Gijswijt (1998a), Groom (2011a), Hansson & Shevtsova (2012a), Hellrigl (2006a), Houard (1908a), Ilie & Marinescu (2011a), Kampichler & Teschner (2002a), Kieffer (1901a), Kollár (2011a), Koops (2013a), Lambinon, Carbonnelle & Claerebout (2015a), Lambinon & Romain (2009a), Lambinon, Schneider & Feitz (2001b), Lehmann & Hannover (2016a), Mirumian (2011a). Möhn (1955a), Nieves Aldrey (1998a), Pujade (1989a), Pujade i Villar (1990a), Redfern & Shirley (2011a), Roques, Cleary, Matsiakh & Eschem (2017a), Roskam (2009a), Roskam & Carbonnelle (2015a), Seidel (1957a), Simova-Tošić & Skuhravá (2001a), Simova-Tošić, Skuhravá & Skuhravý (1999a, 2000a, 2004a, 2007a), Skrzypczyńska (2007a), Skuhravá (2006a), Skuhravá, Bayram, Çam ao (2005a), Skuhravá, Karimpour, Sadeghi ao (2014a), Skuhravá & Skuhravý (1988a, 1992b, 1994a, 1997a,b, 1999a,b, 2005c, 2006a, 2007a, 2008a, 2009b, 2010a, 2021a: 105), Skuhravá, Skuhravý, Blasco-Zumeta & Pujade-Villar (2006a), Skuhravá, Skuhravý & Buhr (2013a), Skuhravá, Skuhravý, Dauphin & Coutin (2005a), Skuhravá, Skuhravý, Dončev & Dimitrova (1991a, 1992a), Skuhravá, Skuhravý &; Hellrigl (2001a), Skuhravá, Skuhravý & Jørgensen (2006a), Skuhravá, Skuhravý & Massa (2007a), Skuhravá, Skuhravý & Meyer (2014a), Skuhravá, Skuhravý & Neacsu (1972a), Skuhravá, Skuhravý, Skrzypczyńska & Szadziewski (2008a), Stănescu (2009a), Tomasi (2003a, 2014a), Unal & Akkuzu (2009a).