Aphis urticata Gmelin, 1790
brandnetelluis
op Urtica
Engeland © Bob Dransfield & Bob Brightwell, InfluentialPoints

Urtica dioica, Ommen, de Kleine Wolf © Arnold Grosscurt

bladluizen
gal
Apterae 1-2 mm; in dichte, door mieren bezochte kolonies aan de stengeltoppen. In de hoogzomer zitten ze als bleekgele dwegvormen aan de onderzijde van de bladeren.
waardplanten
Urticaceae, monofaag
Urtica dioica, membranacea, pilulifera, urens.
Volgens Houard ook Parietaria judaica.
synoniemen
Aphidula urticata; Aphis urticae Fabricius, 1775.
inquilinen
predator Aphidoletes urticaria.
literatuur
Barbagallo, Binazzi, Pennacchio & Pollini (2011a), Barbagallo & Massimino Cocuzza (2014a), Barbagallo & Pollini (2014a), Blackman & Eastop (2017), Börner & Franz (1956a), Buhr (1965a), Danielsson (1974a), Dauphin & Aniotsbehere (1997a), Durak, Durak & Borowiak-Sobkowiak (0000a, 2011a), González Funes & Michelena Saval (1988b), Heie (1986a), Hellrigl (2004a), Houard (1908a), Lambinon & Schneider (2004a), Lampel & Meier (2007a), Mier Durante & Nieto Nafría (1983a), Nieto Nafría & Mier Durante (1982a), Nieto Nafría, Muñoz Martínez & Mier Durante (1987a), Nieto Nafría, Mier Durante, García Prieto & Pérez Hidalgo (2005a), Osiadacz & Wojciechowski (2008a), Pérez Hidalgo, Martínez Peláez & Nieto Nafría (2001a), Petrović (1998a), Redfern & Shirley (2011a), Roskam (2009a), Skuhravá, Skuhravý & Meyer (2014a), Suay Cano & González Funes (1998a), Tambs-Lyche & Heie (1994a), Tavares (1905a), Tomasi (2014a), Wojciechowski, Depa, Halgoš ao (2016a).