Plagiotrochus quercusilicis (Fabricius, 1798)

op Quercus, agame generatie

gal

Spoelvormige tot vrijwel onmerkbare, houtige, meerdere kamertjes tellende opzwellingen van de twijgen, tot 1.5 x 3 cm groot; de afzonderlijke cellen zijn ovaal, 1×3.5 mm, evenwijdig aan de lengte van de tak. Vaak verraden alleen de ronde, mm grote uitvliegopeningen (in combinatie met de opvallende secuele gallen) de gal.De ontwikkeling van de gallen kan twee tot drie jaar in beslag nemen.

waardplanten

Fagaceae, nauw monofaag

Quercus coccifera, ilex.

---

op Quercus, sexuele generatie

Quercus coccifera, Frankrijk, dép. Aude, Narbonne, 21.v.2021 © Pierre Duhem: doorsnede door een gal

vergalling van de as van een mannelijke bloeiwijze

Quercus coccifera; deze vergalling van de as van het mannelijke katje werd eertijds beschouwd als een afzonderlijke soort, P. fusifex (uit Houard, 1908a).

Quercus coccifera, Kreta, Ardaktos, 10.iv.2017 Cor Zonneveld

Quercus ilex, Engeland, Essex, Colchester, 15.v.2018 © Maria Fremlin

Quercus coccifera, Portugal, Charneca da Caparica, Mata Nacional dos Medos, x.2017 © Maria Fremlin

gal

Veelkamerige, uiteindelijk rode, opzwelling van de bladschijf, die aan onder- en bovenzijde gelijkelijk uitpuilt. Bij de kleine bladeren van Q. coccifera vergalt bijna het hele blad, en blijft alleen de bestekelde bladrand over. Ook kan de as van het mannelijke katje tot een glimmend helderrood worstje vergallen, waar de resten van de bloemen buiten op zitten.

waardplanten

Fagaceae, nauw monofaag

Quercus coccifera, ilex, rotundifolia.

verspreiding binnen Europa

Volgens (PESI, 2018) Frankrijk, Italië en het Iberisch Schiereiland, maar blijkens de foto hierboven ook Engeland, waar de soort zich aan het uitbreiden is (Maria Fremlin, in litt., 2018).

synoniemen

Plagiotrochus fusifex Mayr, 1882; P. f. var. ilicina Tavares, 1900; P. ilicis Lichtenstein, 1877; P. emeryi Mayr, 1882; P. lichtensteni, ilicis var. lichtensteini von Dalla Torre & Kieffer, 1910; Plagiotrochus ilicis var. abdominalis Kieffer, 1897-1901; Plagiotrochus ilicis var. nigra Kieffer, 1897-1901; Plagiotrochus ilicis var. Kiefferi Kieffer, 1897-1901.

inquilinen

Saphonecrus lusitanicus.

parasitoïden, predatoren

Aprostocetus aethiops, fusificola; Aulogymnus arsames, bicolor; Cecidostiba hilaris, ilicina; Eupelmus seculatus, urozonus; Eurytoma brunniventris; Mesopolobus lichtensteini, mediterraneus, tarsatus, tibialis, xanthocerus; Ormyrus pomaceus; Pediobius rotundatus; Sycophila binotata, flavicollis, variegata; Torymus flavipes, notatus.

literatuur

Askew, Blasco-Zumeta & Pujade-Villar (2001a), Béguinot (2003a), Bellido, Ros-Farré & Pujade-Villar (2003a), Bellmann (2012a). Blanes-Dalmau, Caballero-López & Pujade-Villar (2017a), Bowdrey & Notton (2019a), Cerasa (2015a), Cogolludo (1921a), Dauphin & Aniotsbehere (1997a), Fremlin (2020a), Fusu (2017a), Gómez, Hernández Nieves, Garrido Torres, ao (2006a), Hellrigl (2009a), Hellrigl & Bodur (2015a), Houard (1908a), Karaca & Katılmış (2020a), Katılmış & Kıyak (2008a), Kemal & Koçak (2010a), Nieves & Askew (1988a), Nieves-Aldrey (1981a, 1984b, 2001a), Nieves-Aldrey, Gómez, Hernández Nieves & Lobo (2006a), Pellizzari (2010b), Pujade, Villemant & Andreï-Ruiz (2000a), Redfern & Shirley (2011a), Sakaltaş Ariyak & Tüzün (2014a), Salas-Remón, Llimona, Lozano ao (2015a), Shachar, Melika, Inbar & Dorchin (2018a), Tavares (1905a), Tomasi (2014a).