Scrobipalpula tussilaginis (Stainton, 1867)

hoefbladpalpmot

Tussilago farfara, België; © Jean-Yves Baugnée

Tussilago farfara, België, prov. Namen, Maizeret © Jean-Yves Baugnée

mijn in doorzicht

larve

mijn

Mijn aanvankelijke een gang met vertakkingen, later meer een langgerekte bovenzijdige blaas van bladvoet tot bladrand, uiteindelijk een groot deel van het blad beslaand. De frass is geconcentreerd in een deel van de mijn, en vormt daar een korst waaronder de zeer beweeglijke larve zich kan terugtrekken. Verpopping buiten de mijn, aan de onderzijde van het blad of in het strooisel.

waardplanten

Asteraceae, nauw oligofaag

Petasites albus, hybridus; Tussilago farfara.

fenologie

Larven in augustus-september (Hering, 1957a), maar in Engeland in twee generaties, juli en october-november (Pelham-Clinton, 1989a; Bland ea, 2002a).

BENELUX

BE waargenomen door Jean-Yves Baugnée (De Prins ea).

NE waargenomen (Huisman & Koster, 1998a; Microlepidoptera.nl, 2009).

LUX niet waargenomen (Fauna Europaea, 2009).

verspreiding binnen Europa

Van Engeland tot de Pyreneeën, Italië, Griekenland en de Ukraine (Fauna Europaea, 2009).

larve

Appelgroen; kop en prothoracale plaat donkerbruin; volgroeide larve met rose-rode segmentgrenzen (Pelham-Clinton, 1989a).

synoniemen

Gnorimoschema tussilaginellum; Lita, Scrobipalpa tussilaginella (von Heinemann, 1870).

opmerkingen

Heeft een voorkeur voor de kleine bladeren, vlak boven de grond, van planten die op naakte zand- of kleibodem staan (Bland ea, 2002a).

literatuur

Baran (2013a), Bland, Corley, Emmet ao (2002a), Elsner, Huemer & Tokár (1999a), Hering (1957a), Huemer & Karsholt (1998a, 2010a), Huisman & Koster (1998a), Klimesch (1950c, 1958a), Kuchlein & de Vos (1999a), Leutsch (2011a), Maček (1999a), Pelham-Clinton (1989a), De Prins, Steeman & Sierens (2016a), Pröse (1997a), Skala (1951a), Skala (1950a), Skala & Zavřel (1945a), Szőcs (1977a), Wieser & Huemer (1999a).