Lyonetia clerkella (Linnaeus, 1758)
hangmatmot

Prunus avium, Duitsland, Badenweiler

detail: larvekamer

Betula pendula, Hilversum: verlaten larvekamer

Crataegus monogyna, Zwijdrecht © Kris Peeters-Heyman

Amelanchier lamarckii, Zwijndrecht © Kris Peeters-Heyman: omdat het blad van Amelanchier zo dun is, is het geen aantrekkelijke waardplant.
Prunus cerasus, België: Berchem © Chris Snyers: cocon in hangmatje

Sorbus spec., Amsterdam: ovipositie-litteken
Prunus serotina, lg Welna, 18.vii.2018 © Hans Jonkman. Oude, verlaten mijn; ongewoon: meestal sterft de larve op deze waardplant voortijdig.
Prunus laurocerasus, Berg en Dal, 13.viii.2018 © Ben van As: verlaten mijn, de larve heeft zijn ontwikkeling met succes voltooid. Had in een geval als dit de larve een ongewoon grote resistentie tegen blauwzuur, of produceerde de plant ongewoon weinig blauwzuur?
mijn
Ovipositie middels een legboor, zodat er klein ovipositie-litteken ontstaat maar er geen eischaaltje zichtbaar is. Van daar loopt een lange tot zeer lange, slanke, voldiepe mijn die geen associatie met nerven of bladrand heeft. De hoofdnerf wordt probleemloos overschreden; ook oversnijdt de mijn vaak zichzelf, waarna afgesnoerde delen van het blad meestal afsterven. Frass in een dunne mediane lijn. De larve verlaat de mijn voor de verpopping aan de bladbovenzijde. De pop wordt vrij in een spinsel opgehangen in een poppenwieg.
De larve is ongewoon slank; daardoor is het frass-vrije deel van de mijn na het verlaten van de mijn veel langer dan bij Stigmella-mijnen (> 3 x zo lang als breed).
waardplanten
Betulaceae, Rosaceae, nauw polyfaag
Amelanchier lamarckii; Betula pendula, pubescens; Chaenomeles japonica; Cotoneaster glaucophyllus, integerrimus, salicifolius; Crataegus coccinea, crus-galli, laevigata, mollis, monogyna; Cydonia oblonga; Malus baccata, domestica, fusca, sylvestris; Mespilus germanica; Prunus armeniaca, avium, cerasifera, cerasus, domestica & subsp. insititia, glandulosa, laurocerasus, mahaleb, mume, padus, pensylvanica, persica, “pseudocerasus”, serotina, serrulata, spinosa, subhirtella, triloba; Pyracantha coccinea; Pyrus communis; Sorbus aria, aucuparia, domestica, intermedia.
Mijnen op Prunus serotina zijn meestal, op P. laurocarasus wel altijd, abortief.
Mogelijk deels wegens zijn talrijkheid zijn er nogal wat waarnemingen van xenophagie: Humulus lupulus en Salix caprea, fragilis (Klimesch, 1957a; Huber, 1969a; Borkowski, 2003a); Castanea sativa en Ribes (Hering, 1957a); Quercus (Robbins, 1991a); Rhamnus catharticus (Ellis, 2001a).
fenologie
Mijnen worden gevonden van mei tot november.
BENELUX
BE waargenomen (Phegea, 2007).
NE waargenomen (Kuchlein & de Vos, 1999a; Microlepidoptera.nl, 2009).
LUX waargenomen (Ellis).
verspreiding binnen Europa
Geheel Europa (Fauna Europaea, 2007).
larve
pop
Beschreven door Patočka (1997a, 2000a), Patočka & Turčáni (2005a).
parasitoïden, predatoren
Closterocerus lyonetiae; Sympiesis gordius, sericeicornis.
opmerkingen
Gewoonlijk zeer talrijk, maar de aantallen kunnen van jaar tot jaar sterk uiteenlopen. Soms schadelijk in de fruitteelt.
In tegenstelling tot bij de meeste vlindermijnen worden de frasskorrels niet aan plafond of bodem geplakt, maar ligt als losse korrels in de gang.
literatuur
Ahr (1966a), Amsel & Hering (1931a, 1933a), Askew, Blasco-Zumeta & Pujade-Villar (2001a), Baggiolini (1960a), Baldizzone (2004a), Baryshnikova (2007a), Beiger (1979a), Bengtsson & Johansson (2011a), Borkowski (2003a), Bouček (1959a), Buhr (1935a,b, 1936a, 1937a, 1964a), Buszko (1981a, 1992b), Buszko & Beshkov (2004a), Diškus & Stonis (2012a), Drăghia (1972a), van Frankenhuyzen (1969a), van Frankenhuyzen & Houtman (1972a), van Frankenhuyzen Houtman & Kabos (1982a), Haase (1942a), Hartig (1939a), Hering (1921a, 1926b, 1927b, 1957a, 1961a), Huber (1969a), Huemer (1988a, 2012a), Huemer & Erlebach (2003a), Kasy (1983a, 1987a), Klimesch (1950c, 1957a, 1958c), Klimesch & Skala (1936b), Kollár (2007a), Kollár & Hrubík (2009a), Kuchlein & Donner (1993a), Kuchlein & de Vos (1999a), ME & MA Kurz (2007a), Kvičala (1938a), Leutsch (2011a), Lhomme (1934b,c), Maček (1999a), Matošević, Pernek, Dubravac & Barić (2009a), Meijer, Smit, Beukeboom & Schilthuizen (2012a), Michna (1975a), Nowakowski (1954a), Olivella (2002a), Patočka (1997a, 2000a), Patočka & Turčáni (2005a), Quantz (1927a), Robbins (1991a), Schmid (2019a), Sefrová (2005a), Seven (2006a), Skala (1941a, 1951a), Skala & Zavřel (1945a), Stammer (2016a), Starý (1930a), Sønderup (1949a), Szőcs (1977a, 1978a, 1981a), Thomann (1956a), Wegner (2010a).