Puccinia antirrhini Dietel & Holway, 1897
leeuwenbekroest
op Antirrhinum, Misopates
Antirrhinum majus, Dronten © Arnold Grosscurt
Antirrhinum majus, uit Baker (1955a): teliosporen (rechts twee afwijkingen), daaronder urediniosporen.
gal
Geen waardwisseling, geen spermogonia of aecia. Uredinia talrijk, overwegend onderzijdig, kastanjebruin; sporen bruin, eencellig, met 2(3) kiemporen. Telia schaars, pas in de nazomer en niet op alle waardplanten gevormd, bruinzwart; teliosporen tweecellig.
waardplanten
Plantaginaceae, nauw oligofaag
Antirrhinum hispanicum, majus, molle; Misopates orontium.
literatuur
Bahcecioglu & Kabaktepe (2012a), Baker (1955a), Beenken & Senn-Irlet (2016a), Brandenburger (1985a), Buhr (1964b), Ellis & Ellis (1997a), Gäumann (1959a), Gjaerum & Dennis (1976a), Henderson (2000a), Jage, Klenke, Kruse ao (2016a), Klenke & Scholler (2015a), Kruse (2014a, 2019a), Llorens i Villagrasa (1984a), Losa España (1944a), Melgarejo Nárdiz, García-Jiménez, Jordá Gutiérrez ao (2010a), Mułenko, Piątek, Wołczańska ao (2010a), Negrean & Anastasiu (2006a), Redfern & Shirley (2011a), Savchenko, Heluta, Wasser & Nevo (2014d), Savchenko, Wasser, Heluta & Nevo (2019a), Scheuer & Bechter (2012a), Spooner & Butterfill (1999a), Termorshuizen & Swertz (2011a), Tóth (1994a), Vanderweyen & Fraiture (2011a), Woods, Stringer, Evans & Chater (2015a).